Het is hier heerlijk in yangshuo. Ons hotel doet ons een beetje denken aan curacao, het is tropisch warm maar prachtig groen. We zwemmen in de rivier om af te koelen en hebben een tochtje gemaakt op
bamboe rafts. Dit gaat wel heel gemoedelijk, je kan het op de foto's zien: er staan 2 luie stoeltjes op de raft en er is een meneer die de raft inbeweging houdt. Maar heerlijk rustig op het water,
met uitzondering van af en toe een horde chinese toeristen op het water, allemaal op een kluitje, eenmaal voorbij keert de rust snel weer. Bij vertrek konden we waterpistolen kopen! Nadat we elkaar
daar een aantal keren mee hadden natgespoten was de lol er af, maar owee zodra we in de buurt van de Chinese toeristen kwamen, dan werden we met veel gelach onder vuur genomen! Heel leuk en lekker
fris. In ons hotel kunnen we heerlijk chillen, we lezen veel en spelen af en toe een spelletje, de warmste uren van de dag kan je maar beter niet op stap gaan. Het is genieten.
Treinreis Eerst de feiten: de reis van Chendu naar Guilin begon om 15:40(45 min te laat) en eindigde normaal om 5 uur maar we kwamen aan om 19 uur; de volgende dag, als dat nog niet duidelijk was
(=27 uur!) Onze plaatsen bestonden uit een bed van ongeveer 50 centimeter breed en net niet lang genoeg voor onze lange benen. Matras van zoiets als een leren kussentje op de stoel van een wachtkamer
van de dokter en een onderlaken erbovenop. 3 bedden boven elkaar en 6 in een cabine ( maar zonder deur). Jammergenoeg zaten we nietvallemaal bij elkaar, stef moest in de cabine ernaast slapen. We
hadden allemaal heel weinig plaats en alles zag er vies uit. En bovenal: het was gemiddeld 30 graden. Elke cabine had een groezelige, kleine fan die langzaam rondraaide, niet erg handig als er
6 mensen zich te pletter zweten! Er was niet veel te doen, alleen een beetje lezen of zitten bij het raam zodat je nog een beetje verkoeling kreeg door de wind. . soms speelden we met menko een
kaartspelletje, of gingen we wat eten in het 'restaurantje' slapen was moeilijk door de bovengenoemde redenen en we zagen allemaal de minuten voorbij tikken. Het leek (althans voor mij) een
eeuwigheid. De trein stopte heel vaak bij kleine stationnetjes en bleef dan een hele tijd stilstaan, dat was wel frustrerend: zo ga je niet vooruit! Maar, we hebben het allemaal overleefd en we waren
gewoon heel blij dat het voorbij was, naar peking en shanghai gaan we in een trein die wel airco heeft, we zullen zien of dat minder vermoeiend en warm is!
Na onze stoere paardentocht bij de "vier meisjesbergen" gingen we slenteren na het eten. Rilong, waar we logeerden in een klein hotelletje uitgebaat door een lieve tibetaanse familie, is een klein
bergdorpje a la zwitserland, maar dan met de nodige tibetaanse gezichten, bidvlaggetjes, pagodes gecombineerd met een precair gegeven dat er ook een deel chinezen daar zich over de laatste 20-30 jaar
gesettled hebben. Het precaire gehalte uit zich in het feit dat er geregeld politie stops zijn op onze reis door het tibetaanse gedeelte - nergens elders in china kom je zoveel controle tegen. Het
feit dat tibet gesloten is voor het moment voor buitenlanders, duidt op een zekere zenuwachtigheid van de chinese centrale regering ivm tibet. Het precaire uit zich ook in de zure grappigheid van de
waardin. 50 meter verder van ons hotelletje staat een nep Tibetaanse grote tent waar de weinige chinese toeristen een tibetaanse show worden aangeboden. Enkel is niemand van de cast tibetaans - alle
liedjes worden door chinezen uitgevoerd in een zogezegd tibetaanse taaltje. De waardin lacht hier een beetje zuur om. Op onze tocht voorbij de winkeltjes waar femke haar eerste
onderhandelingservaring opdoet - prijzen gaan over en weer over op een rekenmachientje omdat snel met chinese getallen goochelen nog een beetje moeilijk zijn. Resultaat: fem krijgt haar ring voor 40%
goedkoper dan eerst gevraagd. Menko krijgt dan zijn eerste boeddhistische bidketting - een soort paternoster - waar natuurlijk ook afgeboden is. Teruglopende, zien we twee kleine jongetjes liefelijk
spelen met poesjes, tenminste dat dachten we op eerste gezicht, zij waren echter hun eigen versie van de olympische spelen aan het maken. Zij waren die arme beestjes zo ver aan het werpen als ze maar
konden. Een zielig gezicht voor ons, doch in zo een klein dorpje in de bergen waar de tijd stil is blijven staan, en er dus niks te beleven valt voor arme mensen, is poesjes werpen een heus event. De
volgende ochtend stappen we weer in de auto om terug naar Chengdu te rijden.
In Danba stopten de verhalen even want we kregen wat Maag en darmproblemen te verwerken. Eerst Koen, iets verkeerds gegeten, misschien was het die yak-burger? Daarna heeft menko een hele nacht op de
wc doorgebracht - hij denkt dat het de Tibetaanse momo's waren - hij kijkt nog steeds heel vies als hij er aan terugdenkt! En daarna ook Femke, gewoon niet lekker, buikpijn en misselijk en ellendig.
De dag in Danba ben ik dan ook voornamelijk binnen gebleven met Menko en Koen. Stef is met Rik en femke nog een klein tochtje naar schilderachtige Tibetaanse dorpjes gaan maken die in de heuvels rond
Danba liggen maar kwamen terug met een ellendige Femke. De volgende ochtend leek alles Ok om de volgende afstand af te leggen naar Rilong - een auto rit van een uur of 3 a 4. Die rit ging gelukkig
prima, en ' s middags was iedereen weer goed genoeg om te gaan paardrijden in Changping valley, een vallei met prachtig uitzicht op het gebergte van de 4 zussen, vier besneeuwde bergtoppen naast
elkaar, heel mooi. We sliepen op houten planken met zn zessen in een kamer, maar een lol dat we hebben gehad! Goedkoopste hotelletje tot nu toe, we sliepen er met zn zessen voor 20 euro... Natuurlijk
is er dan ook niets buiten je bed, de douches zijn te delen met de andere hotelgasten. De volgende dag weer in de auto, nu op weg naar Chengdu, van waaruit we ook waren vertrokken. We wisten dat we
200 kilometer moesten rijden, maar geen idee Hoe lang ons dat zou duren. Uiteindelijk hebben we daar 7 uur over gedaan. De weg ging grote gedeeltes door gebied dat in 2008 door de grote aardbeving
werd getroffen en die bergwegen zijn nog niet herstelt. De auto's hebben zich slechts een weg gebaand door al die puin en landslides die op de weg terecht zijn gekomen dus het was een heel hobbelig
parcours. De kinderen waren dolblij toen we eindelijk weer in Sims Cozy Guesthouse aankwamen, de heel eenvoudig kamers vo.elen luxe aan en ze kunnen weer biljarten, pingpongen en dvd-tjes kijken. We
rusten hier het weekend uit en vertrekken maandag met de trein naar Guilin: 23 uur treinen, we zijn benieuwd!
Tagong is een heel rustig tempeldorpje, voor 95% bewoond door tibetanen. Midden inhet dorp de tempel met daarvoor een groot plein. Ons hotel ligt direkt aan dat plein. Honden lopen hier overal los
rond, omdat geloofd word dat dit gereincarneerde monikken zijn laat iedereen hen met rust. Maar 's nachts was er wel eentje die mij in ieder geval lang wakker heeft gehouden met zn geblaf! Omdat we
hier op 3600 meter hoogte zitten moet je toch wel iets rustig aan doen, niet meteen de bergen om ons heen oprennen. Het licht is hier scherp, de lucht een prachtig diep blauw en de zon heel sterk. De
sfeer is heerlijk rustig, echt een 'slenter' sfeertje. We besluiten om in de ochtend nog naar een tempel een eindje verderop te rijden en daarna door naar Danba, ons volgende doel. Normaal maar 2 a 3
uur rijden maar wat blijkt, de weg is voor werkzaamheden tusen 8 en 17 u gesloten! Gewoonhelemaal dicht, een andere weg is er niet. Daar sta je dan, en kan het slechts ondergaan. In Bamei, het dorpje
waar we nu stranden zijn er veel prachtige Tibetaanse families te bekijken die hier vandaag naartoe zijn gekomen voor een toespraak van een 'levende boeddha', ze zitten overal te picknicken. De
tempel hier heeft een gigantisch draaiwiel, schijnbaar het allergrootste in de wereld, 18 meter hoog. Op de foto's kan je dit bekijken. Vervolgens rijden we naar de plaats waar de weg is afgesloten
en lezen daar allemaal even in onze boeken tot het zover is en de weg gaat open. Het is weer een hele mooie route, de natuur is adembenemend mooi. Maar wel veel bochtjes, dus we zijn blij als we er
zijn. Danba is op het eerste gezicht lang niet zo romantisch mooi als Tagong, maar we zullen het morgen gaan ontdekken!
Vandaag zijn we na een redlijk lange rit waar we onder andrere over een pas zijn gegaan van 4300m aangekomen in ... en zitten we 3700m boven het zeeniveau. Na een tibetaans middageten hebben we
de kamers waar we in gingen slapen wat bekeken en hebben we een zenuwtoernooi (kaartspel) gehouden, omdat iedereen wat aan elkaar gewaagd was hebben we geen winnaar kunnen aanduiden en zijn we
nogaltijd allemaal gelukkig =D. (femke is wel het beste hoor!) Ook zijn we de tempel binnengegaan waar het dorpje zo bekend door is geworden. Het is een heus bedevaartsoord voor de tibetanen =O. Na
het avondeten waren we allemaal een beetje hyper en gingen we pizzas op elkaars rug maken! (kindervorm van massage) lachen!
Vandaag hebben we we weer is uitgeslapen, na een simpel maar lekker ontbijtje van appels en muslirepen zijn we op stap gegaan om de tempels die in kangding staan te bezoeken. Er zijn 3
tibetaans-boeddhistische tempels. We hebben er toch 3 bezocht. Na de eerste 2 tempels kregen we toch echt wel honger en gingen we zoeken naar een restaurantje om te eten. Volgens de
travelsurvival-gids waren er 2 goede restaurantjes die niet al te ver waren, maar toen we bij het eerste aankwamen was het omgebouwd tot een theehuis en toen we bij het tweede aankwamen was het
gewoon helemaal verdwenen. Dat was wel even balen -.-' dan vonden we een merkwaardig restaurantje dat westers serveerde, met rare serveersters en afgescheiden hokjes met een gordijn ervoor...
Maar het eten was wel lekker en daar gaat het om!! Dan hebben we wat gechild in het hostel. S'avonds hebben we lekker tibetaans gegeten, Heb je al eens gehoord van gefrituurde yogurt? Ik wist niet zo
goed wat ik er van moest vinden, ik weet nog altijd n iet wat ik er van moet vinden. Dit keer kwam er een jongen uit het hostel mee, een koreaan. Hij sprak een beetje engels en chinees maar al bij al
was het best gezellig! Verder heeft Femke de hele avond gevuld met het maken van filpjes van het hotel en Rik het was heel grappig! We gaan probren of we die ook ergens op de blog kunnen zetten maar
weten niet of dat gaat lukken. Jullie zullen wel zien. Tot de volgende update!!!
We verlaten vandaag ons comfortabele SIms Cozy Guesthouse om op weg te gaan naar Kangding. Dit ligt ten westen van Chengdu en hier begint het Tibetaanse gebied in Sichuan provincie. We reizen in
luxe, want Willem heeft ons zijn auto met chauffeur meegegeven! Dat betekent flexibilitiet, dat we kunnen stoppen waar we willen wanneer wij dat willen. Het plan is om een tour te maken van 5-7 dagen
en dan weer terug te keren naar Chengdu. Spannend, we gaan de bergen in, volgens de kaart zullen we passen van 4300 meter overgaan. Maar vandaag nog niet. Kangding ligt op 2200 meter, goed om te
beginnen. Het is leuk om te lezen dat jullie onze blog lezen! Charlotte, met femke gaat het heel goed, ze zal straks zelf ook eens wat schrijven. Reyn, fietsen door de drukte van een stad als
chengdu is prima te doen. Als je eenmaal door hebt hoe het werkt ga je zo mee in de flow. Kan jij straks in peking ook echt wel proberen, of we nemen je mee op tocht door peking op de fiets. Menko
zit wel bij mama achterop, ook dat gaat goed. Opa, dank je voor de extra foto uploads, we gaan vanavond er eens wat extra bijop zetten! Dit berichtje is van femke Welke kindjes
zijn het allerschattigst? Chinese kindjes!!! Ze zijn allemaal zo enorm schattig dat we er allemaal blij van worden als we er weer 1 zien, vooral ik, femke. Ik probeer zoveel mogelijk fotos en
filmpjes te maken van die kleine cuties. Maar ik moet het wel ongemerkt doen, soms geeft dat wat moeilijke situaties... :-) Het is alsof dat chinezen nog nooit belgische mensen hebben gezien, we
worden van alle kanten bekeken. Ik voel me echt een attractie in het circus ofzo! Velen maken ook subtiel een foto van ons (maak toch niet subtiel genoeg...) , irritant. Maar dan denk ik weer aan
alle fotos die ik van hen en hun kinderen maak... :-P Sommigen vragen het dan wel, er was iemand die bij die met mij en Rik op de foto wou, en ook een die zei dat ik beautiful was! Bij nader inzien
vindt ik het misschien toch niet zo heel erg! Vandaag wa een redelijk eentonige dag, we zijn na het ontbijt in de auto gestapt en hebben chengdu verlaten. S'middags zijn we even gestopt bij een
etensstalletje om wat noedelsoep te eten, een soort soep waar ze noedels in koken, en hebben we weer verder gereden. Tegen 4u zijn we weer eventjes gestopt bij een oude hangbrug en hebben we wat
fruit gekocht. Toen we het fruit op aan het eten waren kwamen er ineens 3 chinese dames aan die met ons op de foto wouden. Blijkbaar hebben ik en femke toch het meeste aantrekking want wij zijn al
het meeste gevraagd om mee op de foto te staan. Ook menko krijgt veel intresse maar dat is meer om een foto van hem te maken dan met hem. Daarna zijn we weer in de auto gestapt en hebben we het
laatste stuk gereden. We hebben de tassen uitgepakt de kamers ingenomen en wat gegeten. Het restaurant waar we zaten was best wel grappig, er waren visbakken waar je vissen uit kon bestellen maar de
vissen probeerden de hele tijd uit hun bak te springen. En dat is ook een keer gelukt hij spletste over de hele vloer van het restaurant! Voor de rest gaan we weinig doen, vroeg slapen is de
boodschap, morgen is weer een dag.
